ΧΕΡΙΑ ΟΡΘΩΜΕΝΑ ΨΗΛΑ

Χέρια ορθωμένα ψηλά
Σαν ξερόκλαδα στου ανέμου την αντάρα
Στις κόχες των ματιών τρεμοπαίζουν
Οι τελευταίες σπίθες ζωής.
Σκελετωμένα ποδαράκια προσπαθούν
να κρατήσουν ορθό το κορμάκι
με το ρυτιδωμένο δέρμα από την αφυδάτωση
και τα οιδηματοποιημένα σπλάχνα από την αβιταμίνωση
help! Help! I am hungry! I am hungry!
Τι γεύση να είχε άραγε το γάλα της μάνας;
Δεν θα το μάθει ποτέ γιατί δεν βγήκε ποτέ
από τα στεγνά της στήθη.
Στις άκρες των χειλιών ασπρίζει το πηγμένο
σάλιο της δίψας.
Πλανήτης γη, ο παράδεισος….
Σε κάθε γωνιά της, καπνός, μπαρούτι και αίμα.
Αίμα ανθρώπων που φωνάζουν ΕΙΡΗΝΗ….
Και σβήνουν μέσα στη λαίλαπα του πολέμου.

η βράβευσή ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΟΝ για την προσφορά μου στην ποίηση hotel Apollon Kavouri

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΤΙ ΚΡΙΜΑ…


Χτύπησαν με δύναμη τις φτερούγες τους
Τα πουλιά της αγάπης,
Και πέταξαν μακριά. Τι κρίμα!!!

Λόγια που έπεσαν σαν κεραυνοί
Τάραξαν την γαλήνη τους
Τα τρόμαξαν, τα έδιωξαν…
Και είχαν κουρνιάσει τόσο γλυκά
Τόσο ήρεμα πάνω στο ολάνθιστο
Δέντρο της ψυχής μου….

-----------------



ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ


Ροβόλησαν τα δάκρυα
Κι αντιφεγγίστηκαν στις λίμνες
Των ματιών μου
Κλυδωνισμός στα σώψυχα
Αντάρα στα φύλλα της καρδιάς
Τι καρτερώ;
Μια σπίθα χαράς ένα μικρό
Κουκούτσι γέλιου,
Να σκάσει και να ανθίσει
Πάνω στην πίκρα των χειλιών
Εις αντικατάσταση αυτού
Που μαράθηκε,
Πάνω στο σταυροδρόμι
Της μοναξιάς.
Αποφασίζω!!!
Ναι απόψε θα ρίξω την λήθη
Στο ποτήρι μου
Και θα την πιω με μια ανάσα!







ΕΦΥΓΕΣ


Έφυγες και όλα άλλαξαν…
Όταν καεί ένα τσιγάρο
Μένει η στάχτη
Ο καπνός χάνεται
Όταν σκορπίσουν
Το γέλιο και η χαρά
Μένουν οι αναμνήσεις
Σαν στάχτη,
Για να σου θυμίσουν
Ότι κάποτε, υπήρξαν.





ΜΟΝΑΞΙΑ


Τι πικρή γεύση που έχεις μοναξιά
Πέφτεις σαν σταγόνα μαρτυρίου
Αργά- αργά θολώνοντας το σήμερα
Δίνοντας διαύγεια στο χτες,
Και ο χορός των αναμνήσεων
Γίνεται παρόν, γίνεται τώρα.
Ζεις την επανάληψη
Σαν κάτι καινούργιο
Με εικόνα και ήχο.

Παιχνίδια του μυαλού
Για να αντέξεις
Στον αδυσώπητο
Καλπασμό του χρόνου.

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΜΑ- ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ

ΦΩΤΟ ΝΤΟΡΑΣ

ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ (ΛΑΔΙ)

στον αγαπημενο Νίκο Καββαδια

ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ
Μεσ’ σε γαλάζιες θάλασσες έπλεξες τα όνειρα σου
Ψαρόλαδο στα ρούχα σου και καραβίσια βρώμα
Σε υγρές κουκέτες σκάρωνες στίχους, τα ποιήματά σου
Που οι ναυτικοί αγάπησαν και αγαπούν ακόμα.
Πάνω σε πλοία φορτηγά τον κόσμο είχες γυρίσει
Μαρσίλια, Αλγέρι, Σιγκαπούρ, Κίνα και Ταϊτή
Γυναίκες πόρνες, άθλιες, στα χείλη είχες φιλήσει
Μα, σαν λάβα στο αίμα σου έρεε η μοναξιά καυτή.
Των οριζόντων τις γραμμές αγνάντευες τη μέρα
Σαν στην κουβέρτα έγερνες λίγο να ξαποστάσεις
Κι ένα τραγούδι άκουες σειρήνων στον αέρα,
Που σε καλούσε μυστικά μαζί τους να πλαγιάσεις
Γοργόνα ολόξανθη είχες στο μπράτσο σου χαράξει
Και σου κρατούσε συντροφιά πάντα στην βάρδια
«αυτή να ξέρετε ποτέ δεν θα μ’ αλλάξει»
Έλεγες, και την χάιδευες τα βράδια.
Παιχνίδι μαζί σου η μοίρα θέλησε να παίξει
Κι ενώ για χρόνια ατελείωτα τις θάλασσες γυρνούσες
Σε βρήκε ο θάνατος χωρίς να πεις μια λέξη
Σε στεριανό κρεβάτι ξεψυχούσες…

δεν αντεχω την λεξη παγκοσμιοποιηση

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ
ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ



Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Μα το μικρό κομμάτι της
Που λέγετε Ελλάδα
Με της ραχούλες της Tα ακρογιάλια ,τα βουνά,
Και τα ασπρονήσια, όμορφα, λουσμένα στη λιακάδα

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Θέλω τη μπλε μικρή κουκίδα μες το χάρτη
Όπου πολύ αγάπησαν και ξένοι και ρωμιοί
Κι αυτή η ιστορία της κάνει τον νου αντάρτη

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Μέσα σε σύνορα στενά τη θέλω αγαπημένα
Αυτή που ύμνησαν ο Σολωμός κι ο Παλαμάς
και των προγόνων κόκαλα είναι βαθιά θαμμένα

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Θέλω παράδοση τσολιάδες και τσαρούχι
Τιμή στο αίμα των ηρώων που βοά
Απ το Μανιάκι μέχρι το Βελούχι

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Θέλω τη γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει
Περήφανη ελεύθερη στου ανέμου την πνοή
Και στους ξενιτεμένους μας ΕΛΛΑΔΑ να θυμίζει

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ




Η στιγμή είναι ένα ελάχιστο διάστημα χρόνου όμως και ότι πιο σημαντικό στη ζωή μας διότι σε μια στιγμή μπορεί να γίνεις ευτυχισμένος, δυστυχισμένος, ήρωας, πλούσιος, φτωχός. Για οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στη ζωή σου υπεύθυνο είναι αυτό το ελάχιστο διάστημα χρόνου. Η ΣΤΙΓΜΗ.

Τον χρόνο τον παλεύεις , κυλάει για άλλους αργά για άλλους γρήγορα, βαρετά, ευχάριστα, σε αφήνει να κάνεις όνειρα, να βάζεις σε τάξη τις σκέψεις σου, να προγραμματίζεις το μέλλον. Η ώρα το ίδιο σε χαλαρώνει,σε κάνει ανυπόμονο, πολλές φορές νευρικό, αγχωμένο. Όμως η στιγμή,για σκέψου... είναι ο ανατροπέας των πάντων.

Ας πούμε οτι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο. Υπάρχει σε όλους κατα την διάρκεια του χρόνου κρυμένη μέσα στον καθένα η αμφιβολία, η ελπίδα, η αγωνία ακόμη και η σιγουριά. Η στιγμή όμως θα είναι εκείνη που θα δώσει την χαρά της πρωτιάς ή την απογοήτευση της ήττας.
Περιμένοντας την ανακοίνωση ένος ιατρικού αποτελέσματος,το ίδιο. Μια αρνητική ή μια θετική απάντηση θα κάνει την ψυχική σου διάθεση να αλλάξει, να χαρείς ή να κλάψεις.
Στη δουλειά σου, μια προαγωγή ή μια απόλυση.
Προγραμματίζεις κάποιο ταξίδι, ένα επαγγελματικό ραντεβού, μια συνάντηση με αγαπημένο πρόσωπο, ένα στιγμιαίο γεγονός μπορεί να ανατρέψει όλα σου τα σχέδια.
Παίζοντας ένα τυχερό παιχνίδι μπορεί σε μια στιγμή να αλλάξει όλη σου η ζωή.
Κάποια ακραία καιρικά φαινόμενα{που συμβαίνουν συχνά τελευταία}μπορούν σε μια στιγμή να καταστρέψουν τους κόπους μιας ζωής μια πυρκαιά επίσης.Και βέβαιως όλοι έχουμε ζήσει στιγμές που έχουν φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας. Ο θάνατος αγαπημένου προσώπου, ένα ατύχημα, ένα τηλεφώνημα,ένα χτύπημα στην πόρτα,μια ανακοίνωση.

Όλα τα γεγονότα στη ζωή μας τα καθορίζει η στιγμή. Αυτό το ελάχιστο διάστημα χρόνου που περνάει απαρατήρητο και που κανείς μας δεν το υπολογίζει. Τα στιγμιαία γεγονότα καλά η άσχημα είναι αυτά που χαράζουν την πορεία μας, το μέλλον μας.

------------------------

Μια στιγμή μπορεί ν΄αλλάξει τη ζωή σου
Σε μια στιγμή να βρεις τη δυναμή σου
Μια στιγμή αρκεί να σβύσουν τα όνειρά σου
Και μια στιγμή ν’ ανοίξεις τα φτερά σου
Μια στιγμή τον έρωτα να νιώσεις
Σε μια στιγμή τον φίλο να προδώσεις
Μια στιγμή για να πληγώσεις τον γονιό σου
Και μια στιγμή για να σκοτώσεις τον εχθρό σου
Μια στιγμή να πάρεις φως απ’ τα ουράνια
Σε μια στιγμή να ξεχειλίσεις περιφάνεια
Μια στιγμή μπορεί μονάχα να σου φέρει
Όσα ο χρόνος δεν θα έχει καταφέρει.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ



Σαββατόβραδο η συνηθισμένη παρείτσα . Καθιερωμένο πια πότε στο ένα σπίτι πότε στο άλλο, ουισκάκι, καμιά μπιρίμπα, λίγο κρασάκι και πολλή κουβέντα. Οι κυρίες περί μόδας ,παιδιών και καλλιτεχνικών νέων. Οι κύριοι , σχολιάζοντας τα γεγονότα της εβδομάδας ως επί το πλείστον τα έχοντα σχέση με την πολιτική.
Τα παράπονα δίνουν και παίρνουν κανείς δεν είναι ευχαριστημένος.
« Που θα πάει ρε παιδιά αυτή η κατάσταση? Είδατε τι έγινε με το EURO ; Όλα πιο ακριβά , στρογγυλοποίηση σου λένε και άντε να βρεις άκρη …»
«Και το ασφαλιστικό ? Που το πας αυτό . Φάγανε τα ταμεία τα λεφτά του κοσμάκη και τώρα δεν έχουν να πληρώσουν συντάξεις.
Αίσχος !! »
«Εγώ ρε σεις στο χρηματιστήριο πόσα έχασα…
« Και της μάνας μου αυτό το μήνα, της κόψανε από τη σύνταξη το ΕΚΑΣ και τώρα άντε να κάτσεις στην ουρά , να χάσεις ένα ολόκληρο μεροκάματο , να μάθεις το γιατί…»
« Δεν είδατε Η ΔΕΗ με τα καινούργιες αυξήσεις άστα να πάνε … Κι ο ΟΤΕ; Μπαίνει και ο μικρός στο ΙΝΤΕRNET με τις ώρες…»
« Τους ξεσκεπάζει τις λαμογιές ο Τριανταφυλλόπουλος ,τους βγάζει τα άπλυτα στη φόρα ο Ευαγγελάτος, μα ποιανού τα αυτί ιδρώνει; Πώς νομίζετε γίνονται οι βίλες με το σταυρό στο χέρι;…»
«Ρε Ελένη βάλε λίγο ουισκάκι ακόμη , με πάγο, φέρε και κανένα ξηρό καρπό….»
«Ξέρετε τι μου στοιχίζουν εμένα τα παιδιά με τα φροντιστήρια ,αγγλικά ,γαλλικά, πιάνο, δεν βγαίνω… Ευτυχώς που έρχονται οι ενισχύσεις από το χωριό , το λαδάκι μας, καμιά κοτούλα, κανένα αβγουλάκι , ντοματούλες, κανένα χορταρικό και τα βολεύουμε…»
« Και σε μένα όλο τσοντάρουν τα πεθερικά , να ‘ ναι καλά αλλιώς με ένα μισθό τι να σου κάνει…κάποιο κινητό χτυπάει δεν το ακούτε ? το δικό μου ?… το δικό σου?
« Όχι της γυναίκας μου είναι….»
« Τι θα γίνει ρε παιδιά έτσι θα την βγάλουμε απόψε ? δεν πάμε για κανένα παϊδάκι , κανένα κοκορετσάκι, έτσι να πιούμε λίγο κρασί? Άντε σηκωθείτε άρχισα να πεινάω!
*

*
Αυτός είναι φίλοι μου σήμερα ο Έλληνας κινητό ,φτώχεια και ΙΝΤΕΡΝΕΤ , Σχολιάζει τα πάντα, έχει άποψη για τα πάντα και βεβαίως έχει και λύσεις για όλα ,καθισμένος αναπαυτικά στην πολυθρόνα του με ουισκάκι ,κόκα κόλα ,πίνει και κανένα ποτηράκι κρασί για να ξεχνιέται και δεν βαριέσαι έχει ο θεός…ας είναι καλά οι τράπεζες με τα δάνεια για να μπορεί να περνάει τις γιορτές του και τις διακοπές του το καλοκαιράκι με άνεση. Σαν άνθρωπος βρε αδερφέ!!!!