Πειραιώτικες αναμνήσεις...(ποίημα)

Κινηματογράφος ΑΤΤΙΚΟΝ Δημοτικό θέατρο

Ο Πειραιάς που θυμάμαι!!!

Σινέ Χάι - Λάιφ

Πασαλιμάνι

  ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Σαν σουρουπώνει και σαν πέφτει το βραδάκι

Όταν ο μπάτης σκάει το κύμα απαλά

Πάνω στα βράχια της Πειραϊκής, στη Φρεαττύδα

Το παρελθόν ξυπνά δειλά και μου μιλά

Εικόνες όμορφες των παιδικών μου χρόνων

Δρόμοι με χώμα και με σπίτια χαμηλά

Αυλές μ’ αγιόκλημα, σκαμνιά στα πεζοδρόμια

Της γειτονιάς , με συντροφιά η ώρα να κυλά

Της Κυριακές καλοκαιράκι στις ταράτσες

Του Αελλώ, του Καπιτόλ, και του Παλλάς,

Μια απόλαυση το έργο της βδομάδας

Με φυστικάκι στο χωνί να μασουλάς

Στη Μυροβόλο, Πυραμίδες, Βερσαλλίες,

Δίπλα στο Σπλέντιτ για καφέ ή για γλυκό

Κ’ ύστερα βόλτα πέρα δώθε στην Καστέλα

Απολαμβάνοντας χωνάκι παγωτό

Αμυγδαλάκι παγωμένο στο πανέρι

Τα γιασεμάκια μπουκετάκι μια δραχμή

Ο τσάκα-τσούκας τα τραπέζια να περνάει

Και πασατέμπο να αφήνει δοκιμή

Στην Ταραντέλα τις νυχτιές με φεγγαράδα

Στο Τουρκολίμανο, στ’ ωραίο Φαληράκι

Μοσχοβολιά από της θάλασσας τη ν αύρα

Κι από το φρέσκο στο τηγάνι μαριδάκι.ι

Για τους ξενύχτηδες ωραίες κρουαζιέρες

Με το ΝΕΡΑΙΔΑ « πλοιάριον γοργόν»

Κι αν ήθελες με γέλιο να την βγάλεις

Πασαλιμάνι , εις το «θέατρον σκιών»

Κι αν όλα άλλαξαν και χάθηκε η μαγεία

Κι ο Πειραιάς μας τώρα ζει στη σύγχρονη εποχή

Τις αναμνήσεις δεν μπορεί κανείς να τις αγγίξει

Οι Πειραιώτες τις κρατούν βαθιά μες την ψύχή.