Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

δεν αντεχω την λεξη παγκοσμιοποιηση

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ
ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ



Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Μα το μικρό κομμάτι της
Που λέγετε Ελλάδα
Με της ραχούλες της Tα ακρογιάλια ,τα βουνά,
Και τα ασπρονήσια, όμορφα, λουσμένα στη λιακάδα

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Θέλω τη μπλε μικρή κουκίδα μες το χάρτη
Όπου πολύ αγάπησαν και ξένοι και ρωμιοί
Κι αυτή η ιστορία της κάνει τον νου αντάρτη

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Μέσα σε σύνορα στενά τη θέλω αγαπημένα
Αυτή που ύμνησαν ο Σολωμός κι ο Παλαμάς
και των προγόνων κόκαλα είναι βαθιά θαμμένα

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Θέλω παράδοση τσολιάδες και τσαρούχι
Τιμή στο αίμα των ηρώων που βοά
Απ το Μανιάκι μέχρι το Βελούχι

Πατρίδα μου δεν θέλω όλη τη γη
Θέλω τη γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει
Περήφανη ελεύθερη στου ανέμου την πνοή
Και στους ξενιτεμένους μας ΕΛΛΑΔΑ να θυμίζει

1 σχόλιο:

κάθε παρατήρηση δεκτή!!!